Jest jedno miejsce, gdzie czuję się sobą,
a wszystkie troski przy nim są tak małe,
że zapominam, co znaczyła młodość,
i nadal pragnę sięgać coraz dalej.
 
Znów mnie witają ptaki swoim śpiewem,
krwiste zachody słońca wiosennego,
mała piekarnia kusi dobrym chlebem,
pies uwiązany szczeka tuż za Newą.
 
Ach, Winogrady, ile wam zawdzięczam!
Tutaj przeżyłem najpiękniejsze chwile
i zostawiłem ślad mojego serca,
 
lecz kiedy przyjdzie doczesności schyłek,
niech mnie wasz anioł drogą koło bloku
prosto do nieba zabierze po zmroku.